Rojniki (Sempervivum) są tak piękne – malutkie i misterne. Chociaż istnieje odmiana Otello – głowy rojnikowe rosną do wielkości miseczek – muszą być cudne. Będę szukać. Rojniki są super-pomysłem na wypełnienie doniczek – samoobsługowe, wytrzymają największe człowiecze zabieganie i niepamięć do podlewania.
Trawy też sa bardzo dobrym wypełniaczem donic. czy muszą w nich rosnąć same kwitnące? A jeżeli ktoś nie może ich podlewać 2 razy dziennie? Czy ma całkiem zrezygnować z donic? Szkoda – potrafią pięknie wypełnić każdy zakątek i ukryć co tam jest do ukrycia.
Liliowiec. Jaki? Nie wiem. Przywędrował z mamusinego ogródka.
Moje odkrycie roku. Absolutnie genialny wilczomlecz błękitnawy Humpty-Dumpty (Euphorbia characias). Pięknie rośnie do blisko metra wysokości i uwaga… jest zimozielony! Pięknie udaje mu się przetrwać zimę nie obrzucając liści – na wiosnę jest jak znalazł.
A oto wilczomlecz w niedbałej kompozycji. uwielbiam go – jest naprawdę zjawiskowy. W tle perowskia łobodolistna (Perovskia atriplicifolia) – pięknie pachnąca taka nadmiernie wyrośnięta lawenda.
Lonicera periclymenum Serotina – wiciokrzew pomorski. Kwitnie od czerwca do listopada i pięknie pachnie.
Hellenium autumnale czyli dzielżan jesienny, ale jaka odmiana?
Na pierwszym planie wisteria prowadzona od 2 lat na drzewko – trzyma się dobrze w doniczce nawet zima jej niestraszna bez szczególnego opatulenia.
Jeszcze nieduża, ale już ładna aralia wyniosła lub japońska (Aralia elata).
Ten zakątek był bardzo brzydki 3 lata temu, a dzisiaj stał się najładniejszym zakątkiem ogrodu. Na razie rolę zasłony od ulicy pełni winobluszcz pięciolistkowy. Za 3-4 lata widok zasłoni cis Hicksii, a od północnych wiatrów bedą osłaniać sosny czarne.
Colchicum autumnale (zimowit jesienny) wygląda we wrześniowym, stonowanym ogrodzie po prostu dekadencko. Kiedyś go lubiłam, dzisiaj uważam, że nie pasuje do ogrodów jesiennych.
Najłatwiejszy w uprawie i najodporniejszy na choroby powojnik Jackmana (Clematis x Jacmanii)
Streptocarpus – pięknie kwitnący skrętnik, tutaj na gościnnych występach w ogrodzie.
Tardiva – Hydrangea paniculata (hortensja bukietowa)
Delikatnie prążkowane igiełki kaningamii chińskiej (Cuninghamia lanceolata)
A na koniec dla każdego, kto tu dobrnął, filiżanka kawy lub herbatki 🙂
Bardzo milo mi bylo ogladnac P.Ewy ogrod przy filizance kawy. To wszystko slicznie wyglada, ja mam mozeliwosci, ale moga glowa nie potrafi skomponowac wszystkiego razem. Otwarta przestrzen i ja gubie sie. Wsadzam potem za 2-3 lata to mi sie nie podoba , przesadzam znowu (dobrze ze to tylko bylinki, z drzewami to juz by bylo gorzej)Wiec pozostaje mi tylko poogladac zdjecia ladnych ogrodow. Dziekuje, Bozena1k
Witam Bożenko na moim blogu 🙂
To co opisujesz, to zupełnie normalne życie ogrodniczki. Ogród nigdy nie jest statyczny. Zawsze, wszyscy przesadzają, bo przestaje im sie podobać. Tylko bardzo duże założenia parkowo-ogrodowe unikają tego losu, bo to po prostu za duzo pracy, a i wieksza przestrzeń więcej zniesie 🙂
Tylko na zdjęciach w magazynach wydaje się, że raz zaprojektujesz/zaplanujesz, posadzisz i masz do końca zycia. nie nie nie, nic bardziej błędnego 🙂
Dziękuję za miłe słowo i pozdrawiam,
Witam
Brawo, brawo i jeszcze raz brawo!
Dobra robota z blogiem, jeszcze lepsze zdjątka (cyfrówka?) a sam ogród to już super sprawa.
Ja jestem jeszcze w powijakach.
Działka- teren podmokły i gliniasty. Pierwsze sadzenia ubożuchne, niefachowe, wprost do gliny i mało pielone- z różnych przyczyn. Dlatego już zaczynałam uciekać przed tym wyzwaniem i opadłam z euforii, którą przechodziłam już wiele razy, kiedy Twój blog dał mi nowy zastrzyk energii.
1. Mam namiary na Kordusa 😉
wkrótce się wybiorę.
2 Wynotowałam 11 zasad-porad dotyczących urządzania prostego 😉 ogrodu.
3. Powrócę do moich ,,projektów” -rysunków i notatek o roslinach.
4. Będzie dobrze! 🙂
Pozdrawiam Ewa 🙂
Witaj Ewo,
Dzięki za dobre słowo 🙂 Trzymam kciuki za Twój ogród.
Pozdrawiam,
Ewa 😉